Zenit juni 2001 Home |
![]() |
11 augustus 1999. De eerste totale zonsverduistering sinds decennia vindt plaats in West-Europa. Een prachtige serie dia's levert dit op. Mijn mede reisgenoten willen graag een kopie van de serie hebben en dus lever ik bij een fotozaak de unieke plaatjes in om duplicaten te laten maken. Een week later kan ik ze ophalen. Denk ik. Helaas, de dia's zijn er niet. Een week later ook niet. En weer een week plus een boel telefoontjes later valt het doek: mijn dierbare dia's zijn zoekgeraakt… |
![]() |
|
Gelukkig is het bovenstaande verhaal enkel een boze droom. Maar er zullen vast lezers van Zenit zijn waarbij deze boze droom op één of andere manier realiteit is geworden. De meeste mensen zullen dan ook net als ik het niet aandurven waardevolle dia's weg te brengen voor het verkrijgen van afdrukken of duplicaten. Bovendien zijn de resultaten vaak niet om over naar huis te schrijven; onscherpte, kleurzwemen of vlekken zijn geen uitzondering. Inmiddels heeft de digitale revolutie gedeeltelijk voor een oplossing gezorgd. Hoge resolutie scanners en kleurenprinters zijn heel betaalbaar geworden en maken het voor iedereen mogelijk zelf goede prints van dia's (en negatieven) te maken. Voor het maken van dia's van dia's bestaat echter (nog) geen digitale oplossing. Gelukkig bestaat er wel een "analoge" fotografische oplossing waarmee zeer goede resultaten bereikt kunnen worden. Dit verhaal geeft het recept.
|
||
Ingredient 1: de film. Gewone diafilms hebben een heel hoog contrast en zijn niet geschikt voor het maken van duplicaten. Het resultaat wordt bikkelhard. Kodak levert daarom speciale duplicatiefilms met een heel laag contrast. De meest gangbare duplicatiefilms zijn de Ektachrome 5071 voor belichting met kunstlicht (kleurtemperatuur 3200 K) en de Ektachrome SO-366 voor belichting met daglicht (kleurtemperatuur 5600 K). Afgezien van de te gebruiken belichting is het gedrag van deze films gelijk. Ze hebben een gevoeligheid van circa ISO 12 à 20 en ze hebben dan ook een heel fijne korrel. Zeker astronomische plaatjes op grofkorrelige ISO 400 films kun je zonder enig verlies aan scherpte dupliceren. De films hebben één groot nadeel: ze zijn bedoeld voor professioneel gebruik. Dit heeft twee consequenties.
|
![]() ![]() |
|
Ingredient 2: de kleurenfilters. |
![]() ![]() Orion gefotografeerd op Fujichrome 400. (a) is het origineel met de voor Fujichrome karakteristieke groenzweem. Bij de kopie (b) is extra rood toegevoegd om de groenzweem te verminderen en de rode nevels beter uit te laten komen. |
|
|
Figuur 2 De diaduplicatie-opstelling op de keukentafel. De camera is voorzien van balg, macrolens en de diahouder. Richting de camera c.q. richting de dia is de flitser met de filters geplaatst. De diaprojector diende als lichtbron voor het scherpstellen. Bij de Ektachrome 5071 kan de diaprojector ook voor de belichting zelf gebruikt worden. Dit werkt gemakkelijker maar vergroot de kans op bewegingsonscherpte vanwege de benodigde belichtingstijd van enige seconden. |
|
Ingredient 3: de camera, lens en lichtbron. De goedkoopste oplossing is waarschijnlijk om de dia te projecteren en vervolgens het beeld van het projectiescherm over te fotograferen. Je hoeft dan eigenlijk alleen de kleurenfilters en de duplicatiefilm aan te schaffen om duplicaten te kunnen maken. Het beste is om dit geval voor de Ektachrome 5071 te kiezen omdat deze geoptimaliseerd is voor kunstlicht en langere sluitertijden (rond de 1 seconde). Bedenk dat de halogeenlamp in een diaprojector een kleurtemperatuur heeft van 3400 K. Voeg daarom +10Y aan de filterset, de 5071 is immers afgestemd op een kleurtemperatuur van 3200 K. Een betere kwaliteit krijg je met een diaduplicator. Hiervoor bestaan twee mogelijkheden.
Enkele resultaten. Figuur 3 laat zien wat mogelijk is met uitvergroten. De Halternevel is hier gefotografeerd in het primaire brandpunt van de 1958 mm F3.8 Newton telescoop in Puimichel, Zuid-Frankrijk. Op de originele dia is de Halternevel ondanks de forse telescoop nog steeds een klein object. Figuur 3a laat een deel van het origineel zien, uitvergroot met de scanner. Figuur 3b is de kopie op SO-366 waarbij ruim 2x is uitvergroot met de macrolens. Figuur 3b is dus de gehele dia, waar figuur 3a slechts een deel is van de dia. Het resultaat spreekt voor zichzelf! Figuur 4 laat zien dat er uiteraard grenzen zijn aan de kwaliteit die behaald kan worden. Deze eclipsfoto is gemaakt op Kodachrome 25, waarbij het origineel (figuur 4a) de bijzondere en subtiele kleuren die horen bij de naderende maanschaduw prachtig weergeeft (helaas niet zichtbaar op de afdruk hier). Kodachrome is uniek in zijn zeer realistische en verfijnde kleurweergave, die nogal afwijkt van de verzadigde kleurweergave kenmerkend voor E6 films zoals Ektachrome en Fujichrome. Door het maken van de duplicaten verandert de Kodachrome kleurweergave dan ook in een Ektachrome kleurweergave. Ook haalt de kopie de scherpte niet van het origineel: de scherpte van de Kodachrome 25 is namelijk vergelijkbaar met die van de duplicatiefilm. Kortom, het zelf maken van duplicaten van dia's levert zeer goede resultaten op, beter dan welke geleverd worden door de fotocentrales. Er moet echter een flinke investering gedaan worden voor de benodigde foto-apparatuur. Boze dromen over het verlies van dia's behoren daarna wel tot het verleden.
Erwin Voogt
|
![]() ![]() De Halternevel gefotografeerd met een flinke telescoop. Op het origineel is de Halternevel een tamelijk klein object. (a) laat een deel van de originele dia zien. De scanner had in dit geval wat moeite met de donkere afbeelding. Bij het maken van de kopie (b) is het origineel ruim 2x uitvergroot. (b) laat de volledige kopie zien. ![]() ![]() De eclips van 11 augustus 1999. (a) is het origineel op Kodachrome 25, een filmtype met een meer realistische kleurverzadiging dan E6 films. De kopie (b) is op Ektachrome 5071 en heeft dus de kleurverzadiging van een E6 film. |
Picture copyright owned by Erwin Voogt. Please contact me first if you want to use any of these pictures for any purpose. |